West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนจบ

มาถึงตอนจบที่มีเรื่องเสียวสุด ๆ ซะ ที ใครอยากอ่านตอนเก่า ๆ ก็เชิญตามลิงค์ข้างล่างนะครับ

1. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 7
2. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 6
3. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 5
4. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 4
5. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 3
6. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 2
7. West Germany – Luxemburg – Belgium Trip – ตอนที่ 1

ขากลับเราเหลือตั๋วรถไฟอีกสี่เที่ยวสำหรับสามคนซึ่งเป็นไปตามแผนพอดี แผนพอดีที่ว่าคือนั่งรถไปให้ถึง
ชายแดนเยอรมันแล้วเดิมข้ามไป อันนี้ถูกสุด แต่ไม่ได้ทางที่ง่ายที่สุดก็กลายเป็นนั่งรถไฟไปลง Liège
แล้วนั่งรถไฟท้องถิ่นเรียบแม่น้ำไรน์ แผนนี้เป็นแผนที่ถูกที่สุดแล้วในการข้ามประเทศจากเบลเยี่ยมไปยัง
ฝั่งตะวันตกของเยอรมัน

แต่การเดินทางตามแผนนี้ด่านแรกคือต้องนั่นรถไฟ TGV ซึ่งเป็นรถไฟความเร็วสูงของเบลเยี่ยม แต่ตั๋วที่
เรามีคือตั๋วรถไฟระหว่างเมือง ซึ่งท่าเทียบกับที่เยอรมันก็คือตั๋วรถ RE เท่านั้น ผมเองจำได้ว่าตอนไป
เนเธอร์แลนด์ตั๋วมีแบบเดียว คือตั๋วราคาเดียวกันใช้ได้กับรถทุกประเภทในประเทศ แต่ไม่มีใครมั่นใจได้
ว่าเงื่อนไขแบบเดียวกันนี้จะใช้ได้กับเบลเยี่ยมหรือเปล่า เราไม่มีทางเลือกต้องเสี่ยงเท่านั้นเพราะไม่มี
ทางเลือกอื่นอีกแล้วที่จะไป Liège ให้ทันเวลาตามที่วางแผน ดังนั้นอย่างไรซะก็ต้องขึ้นรถไฟ TGV
พอขึ้นไป พวกเราก็นั่งตัวแข็งภาวนาว่านายตรวจอย่าพึ่งตรวจเลย

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ และไม่ได้ช่วยคลายความกังวลให้พวกเราเลย ในที่สุดนายตรวจก็มาแล้วตรวจ
ตั๋วแบบปกติในขณะที่คนถูกตรวจลุ้นระทึก คนยื่นตั๋วซึ่งเป็นผมนั้นพยายามทำหน้าตาให้ปกติที่สุดแล้วก็
พยายามนึกถึงประโยคภาษาอังกฤษที่หมายถึง “ก็ผมไม่รู้” ไปด้วย น้องแซนซึ่งนั่งตรงข้ามก็หน้าซีดจาก
ที่หน้ากลม ๆ ปล้อง ๆ ตอนนี้ก็หดเหลือสองนิ้ว นายตรวจยื่นตั๋วให้เราแบบงง ๆ เล็กน้อยว่าไอ้สองคนนี้
มันเป็นอะไรวะ พวกเขาจะรู้สึกบ้างไหมหนอว่าเราเกือบจะสิ้นใจให้ได้นะเวลาที่เขาตรวจตั๋ว

และแล้วเราก็มาลงที่ Liège โดยที่กระเป๋าตังค์ปลอดภัยไม่โดนปรับ ด้วยความรีบจึงไม่ได้มีเวลาชม
ความงามของสถานีรถไฟด้วยเหตุผลอย่างใดอย่างหนึ่งในสามอย่างคือ เหนื่อย ง่วง หิว เราเดินผ่านตัว
สถานีที่กำลังสร้างอยู่ แล้วตรงไปยังที่ขายตั๋ว ซึ่งคำถามที่เราใช้ในการซื้อตั๋วก็คือ “จะไปอาเค่นสามคน
ไปยังไงถูกสุด” ก็เลยได้ตั๋วสามคนสำหรับข้ามแม่น้ำไรน์มา  ซึ่งรถไฟที่ใช้ข้ามมายังฝั่งอาเค่นนั้นมีสภาพ
ไม่ต่างอะไรกับรถไฟไทย เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ผมได้ลองเข้าห้องน้ำและแน่นอนน้ำสีเหลืองของผม
นั้นไหลลงไปบนรางรถไฟ เป็นอันว่าเหมือนกัน

ถึงแม้ว่าระยะทางจะไม่ไกลแต่ก็ใช้เวลานานเหมือนกัน เพราะจอดทุกป้าย และในที่สุดเราก็มาถึงอาเค่น
ในสภาพที่ไม่เหลือความกระหายให้เที่ยวอีกแล้ว น้องแซนแยกไปมึนเช่น(มิวนิค) ในขณะที่เรายึดร้าน
Mc เป็นที่นั่งพัก สภาพอากาศตอนนี้หนาวเหน็บข้างนอกสถานีรถไฟเต็มไปด้วยหิมะ เรานั่งรอเวลาไป
เรื่อย ๆ ในขณะที่ผมปฏิเสธที่จะออกไปเดินข้างนอก ในที่สุดตั๋ว Tchibo ก็ถูกควักออกมาใช้ครั้งสุดท้าย
บนรถไฟ ICE ที่แสนสบาย ตัวรถไฟมุ่งหน้าไปยังฮัมบวร์กอย่างรวดเร็วเหมือนใจครอบครัวของเรา และ
ในที่สุดพวกเราก็พาตัวกลับถึงบ้านอันแสนสุขอีกครั้ง เป็นอันจบการเดินทางอันยาวนานสี่คืนห้าวันสาม
ประเทศนี้เท่านี้