เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คืน – ตอนที่ 7 เที่ยวเก็บตก

อ่านตอนเก่า ๆ ได้ที่

1. เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คืน – ตอนที่ 1 เหนื่อยมากขอบอก
2. เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คืน – ตอนที่ 2 ครึ่งวันแรก
3. เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คืน – ตอนที่ 3 เที่ยววันแรก
4. เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คืน – ตอนที่ 4 ปราสาทปราก
5. เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คือ – ตอนที่ 5 ปราสาทปราก 2
6. เที่ยว ปราก Prague กับเจ้าตัวน้อย 5 วัน 4 คือ – ตอนที่ 6 เหนื่อยจนหลับ

วันนี้เป็นวันเที่ยววันสุดท้ายในปราก วันพรุ่งนี้ต้องเดินทางกลับฮัมบวร์กแล้ว การเที่ยวในวันนี้เป็นการเที่ยวสถานที่
ที่ไม่ใช่ The must แต่ไปแล้วก็กำไรมาก

เริ่มต้นของวันอันสดใส เราประเดิมวันใหม่ด้วยการไปถ่ายสะพานชื่อดังอีกด้านหนึ่ง โดยจริง ๆ แล้วเป้าหมายแรก
ตั้งใจจะไปโรงโอเปรา แต่เข้าไปไม่ได้

บรรยากาศยามสาย ๆ นี้ก็ทำให้สะพานสวยไปอีกแบบ เราใช้เวลาตรงนี้ไม่นานนักก่อนจะไปขึ้นหอ St. Nicholas (little
quarter square) ซึ่งจริง ๆ แล้วด้านในของโบสถ์นี้สวยงามมาก แต่เข้าไม่ได้เพราะเสียเงิน และปรากการ์ดก็ใช้เบ่งไม่
ไม่ได้เสียด้วย และเนื่องจากสามคนกระเป๋าเดียวก็เลยไม่เข้า เปลี่ยนไปใจขึ้นหอที่ใช้ปรากการ์ดได้แทน

โดมสีเขียวสวนเนี่ยแหละที่ต้องเสียเงินเข้า

ภายในหอคอยข้าง ๆ โบสถ์ก็มีสิ่งที่น่าดูพอสมควรนอกจากความเหน็ดเหนื่อยที่ต้องขึ้นไป  อย่างเช่น ระฆังใบ
ข้างล่าง

ในเมื่อเข้าไปดูข้างในไม่ได้ก็เลยถ่ายรูปโดมข้างนอกได้เท่านั้น

ภาพถ่ายด้านล่างจากภายในหอคอย

ทิวทัศน์ด้านนอกที่นสวยงามอีกแบบ

เราใช้เวลาไม่นานนักบนหอคอยเพราะหนาว และเจ้าตัวเล็กก็เริ่มปวดฉี่แล้ว ในหอคอยก็ไม่มีที่ให้ปลดทุกข์
เรารีบออกจากหอคอยแล้วไปหาที่ให้เจ้าตัวเล็กคลาดเครียด แล้วก็วางแผนเดินทางต่อไป

เป้าหมายถัดไปของเราคือ Wallenstein Palace and Garden ซึ่งการไปนั้นค่อนข้างลำบากนิดหน่อย
เพราะตัวปราสาทอยู่ในจุดที่ไม่น่าเป็นปราสาท อีกทั้งเราไปในวันที่ตัวปราสาทปิดไม่ให้เข้าึจึงไม่มีผู้คนตาม
เส้นทาง หรือไม่ก็เป็นเพราะมันเป็นสถานที่ที่ไม่ได้ดึงดูดเท่าไหร่ ซึ่งเราก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันจึงได้เลือก
สถานที่แห่งนี้เป็นตัวเลือกท้าย ๆ

ตัวปราสาทในส่วนที่ใ้ห้เข้าชมได้โดยไม่ต้องผ่านประตู

เราผิดหวังพอสมควรที่กว่าจะไปถึงตัวปราสาทได้ก็เล่นเอาเดินเหนื่อย แต่พอไปถึงแล้วมันดันปิด ก็เลยตัดสิน
ใจว่าไหน ๆ มาแล้วก็แวะชมสวนซะหน่อย ในส่วนมีส่วนของปราสาทให้เข้าชมได้นิดหน่อย ซึ่งสวยงามมาก
ทีเดียว  จากนั้นเราก็เดินชมสวนกัน ปรากฎว่าในสวนนั้นกลับมีสิ่งที่น่าสนใจนั้นคือกำแพงปูนปั้นที่ได้ออกแบบ
ให้กลมกลืนกับธรรมชาติ คือมีธรรมชาติซ่อนอยู่ในกำแพงที่หน้าตาประหลาด

ในรูปที่เห็นด้านบนนั้นไม่ใช่หินธรรมชาติแต่เป็นปูนปั้น ถ้าดูผ่าน ๆ ก็จะคิดว่าเป็นปูนปั้นรูปร่างเลียนแบบ
หินงอกหินย้อย แต่ถ้าพิจารณาดูอย่างละเอียดแล้วจะเห็นสัตว์ ปีศาจ คน แฝงอยู่ในปูนปั้นประหลาดนี้

ในสวนแห่งนี้ยังมีประวัติศาสตร์ในยุคสมัยต่าง ๆ ของปรากอธิบายเอาไว้อีกด้วย ซึ่งดู ๆ แล้วก็น่าเศร้าใจ
เพราะเมืองที่สวยงามแห่งนี้เป็นเมืองหน้าด่านที่ใครคิดจะเป็นใหญ่ในยุโรปก็จะมายึดปรากเป็นอันดับต้น ๆ
ล่าสุดก็พึ่งได้รับเอกราชจากโซเวียดเดิมได้ไม่นาน ดังนั้นในปรากจึงยังมีกลิ่นอายของนาซีและโซเวียด
อยู่

จาก Wallenstein เราก็กลับไปเก็บตกสถานที่ต่าง ๆ ที่ใกล้ ๆ กับปราสาทปราก จุดแรกที่ผมขอคือขอไป
ถ่ายรูปคู่กับรูปปั้นต้นฉบับของ Johannes Kepler

เทียบกับหน้าจริง ๆ เอาด้วย จะได้รู้ว่าคนไหน  ส่วนข้างล่างไม่ใช่ที่ปรากแต่เป็นการถ่ายรูปคู่กับรูปปั้น Gauss ที่
เยอรมัน นักคณิตศาสตร์ที่ผู้เขียนฝันว่าเกิดชาติหน้าขอฉลาดให้เท่า สังเกตุมือซ้ายถือขวดเบียร์มือขวาถือขวดเหล้า
อันนี้ถ่ายห่างกันสามปีได้

ด้านตรงข้ามของรูปปั้นของ Kepler นั้นเป็น The Loreto ใช้บัตรปรากเบ่งไม่ได้ และถามน้องชายภรรยาแล้ว
ได้ความว่าไม่น่าดูก็เลยไม่ได้เข้า ถ่ายรูปข้างนอกให้ดูอย่างเดียว

จาก The Loreto เราก็เดินดุ่ม ๆ ไปตามถนน คำสถานที่น่าสนใจในแผนที่เอา เรียกว่าไม่มีจุดหมายนั่นแหละ
แล้วเราก็ไปเจอ Schwarzenberg Palace จริง ๆ มันก็อยู่หลังปราสาทปรากนั่นแหละ เพียงแต่ไม่ดังคนก็
เลยไม่เยอะ

เห็นข้างนอกก็จะดูเหมือนตึกทางสีประหลาดแล้วก็มีร้านกาแฟ แต่ลองเข้าไปดูใกล้ ๆ คุณจะเห็นว่าเป็นหิน
แกะสลักนะ

ข้างในเป็นพิพิธภัณฑ์รูปถ่ายและรูปปั้นซึ่งสวยงามมาก แต่ถ่ายรูปไม่ได้ นอกจากนั้นยังมีความทันสมัยมาก
คือมีลิฟท์โปร่งใสแล้วก็ห้องน้ำที่ดูทันสมัยมาก ๆ แต่มันไม่ดัง คนเลยไม่มี

ถัดไปเป็นพิพิธภัณฑ์รูปถ่ายแห่งชาติหรือ National Gallery ซึ่งทางเข้าเป็นตรอกเล็ก ๆ ไม่บอกยากที่
จะรู้ ภายในมีรูปถ่ายสวย ๆ เยอะมาก แต่ห้ามถ่ายรูปแต่มีคนไปแอบถ่ายมากมาย ผมเองก็แอบถ่ายรูปที่
บอกไว้ในหนังสือว่าต้องดูให้ได้ ซึ่งแอบถ่ายมาจนครบ ไม่ได้อะไรนอกจากความตื่นเต้น (ไม่ควรเลียนแบบ)

พอเดินจนขาลากแล้วก็ไม่มีที่ไป จึงไปแวะที่สะพานอีกครั้ง คราวนี้ไปตอนบ่าย ๆ ก็เลยได้อีกบรรยากาศ แต่ก็ยัง
ไม่วายขึ้นหออีกด้านหนึ่งของสะพานให้เมื่อยเล่นด้วย จริงงกและอยากใช้ปรากการ์ดให้มากที่สุด

เสาสะพานที่ใครไปใครมาจะต้องถ่ายรูป

คนขายเป็นผู้ชายผมเลยไม่ซื้อ

ไม่มีอะไรทำก็อยู่ตรงนั้นถึงเย็นนั่นแหละ

วันถัดมาเราก็นัดกับน้อยชายของภรรยาผมไปเที่ยวด้วยกัน โชคดีมาก ๆ ที่เราไปทางเมืองใหม่แล้วเจอร้าน
ขายของที่ระลึกที่ราคาถูกมาก ๆ ซื้อกันจนเงินหมด (เวลาแลกเงินจะเห็นว่าป้ายเขียนตัวโต ๆ ให้อัตราแลกเงิน
ที่ดีมาก ๆ แต่เอาเข้าจริงจะไม่ได้ตามนั้น เพราะพวกนี้จะเขียนตัวเล็ก ๆ มาก ๆ ว่าต้องแลกอย่างต่ำ 30000 Kc)

เมื่อเราแยกจากน้อง ๆ แล้วก็ยังพอมีเวลาเดินเล่น เก็บตกอีกหนึ่งจุดซึ่งไม่ได้ประทับใจอะไร จากนั้นก็ไปรอรถ
ไฟ ปรากฎว่ารถมาช้าไปเกือบชั่วโมง ทำให้ไปถึงเแบลินช้าไปครึ่งชั่วโมง รถไฟกลับฮัมบวร์กออกไปเรียบร้อย
แล้ว เราต้องไปเปลี่ยนตั๋วรถไฟแล้วรออีกสองชั่วโมง แทนที่จะได้กลับถึงบ้านก่อนเที่ยงคืนก็ได้ออกจากแบลิน
ใกล้ ๆ เที่ยงคืนแทน ถึงบ้านก็ตีสองกว่าเข้าไปแล้วดีที่ไม่หนาว

เที่ยวหนนี้เหนื่อยมากครับแต่ก็สนุกคุ้ม และก็ประหยัดมาก ๆ ซึ่งก็คงได้กลับไปอีกเที่ยวเป็นแน่เพราะได้จับสัมผัส
เสาต้นนั้นไปแล้ว