เที่ยว มิวนิค ซัลสบวร์ก บูดาเปรส เวียนนา กับเจ้าตัวน้อย — ตอนที่ 2 หกชั่วโมงที่ยาวนาน

อ่านตอนที่หนึ่งได้ที่

1. เที่ยว มิวนิค ซัลสบวร์ก บูดาเปรส เวียนนา กับเจ้าตัวน้อย — ตอนที่ 1 เกริ่น

เที่ยวรอบนี้เจ้าหนูนีรก็โตขึ้นใกล้ 5 ขวบเข้าไปทุกที  เรื่องที่เคยคิดว่าน่าจะง่ายขึ้น ก็กลายเป็นยากขึ้นค่าใช้จ่ายเยอะขึ้นเวลาน้อยลง  โชคดีที่คราวนี้เรามีน้องแซนร่วมเดินทางไปด้วย ทำให้มีคนคอยเล่นกับเจ้าตัวเล็กแก้เบื่อไปตลอด 6 ชั่วโมงบนรถไฟ ICE ที่ยาวนาน เป้าหมายที่เราจะไปที่แรกก็คือมิวนิคหรือมึนเซ่นตามภาษาเยอรมัน และพักสองคืนที่บ้านของน้องแซน ที่ปลายทางที่มิวนิคมีน้องหนูนารับอาสาจะพาเราไปเดินเล่นในเมืองมิวนิค รวมทั้งพาเราเที่ยวยังสถานที่ที่เรายังไม่เคยไปด้วย ส่วนวันที่สองเราก็ไปเที่ยวซัลสบวร์กแต่สาย ๆ และอยู่นั่นทั้งวัน พอเช้าวันที่สามเราก็ต้องไปขึ้นรถไฟไปบูดาเปรสแต่เช้าตามตารางรถไฟที่ได้จองไว้

รถไฟ ICE จากฮัมบวร์กไปมิวนิคแบบเที่ยวเดียวไม่แวะที่ไหนนั้น มีทุกชั่วโมงทำให้เราสามารถเลือกได้ว่าจะไปถึงมิวนิคกี่โมง โดยเราเลือกขึ้นที่สถานีฮาร์บวร์กจะได้ไม่ต้องเดินทางไปฮัมบวร์ก  โชคไม่ค่อยดีนักที่ห้องในตู้โดยสารสำหรับ 6 คนนั้นมีคนจองตั้งแต่เนินแบร์กถึงมิวนิค ทำให้เราจะอยู่ในตู้นี้ได้แค่ 4 ชั่วโมงและต้องเปลี่ยนที่ในสองชั่วโมงสุดท้าย แต่ก็โชคไม่ร้ายนักเพราะจากเนินแบร์กถึงมิวนิคนั้นรถไฟค่อนข้างว่าง  พวกเรามีสี่คนจึงใช้ความได้เปรียบด้านพวกมากส่งคุณภรรยากับน้องแซนไปจองที่นั่งแบบสี่คนไว้ก่อน ทำให้เราสี่คนได้นั่งหันหน้าชนกันได้สะดวก

เจ้าตัวน้อยกำลังเอร็ดอร่อยกับขนมขบเคี้ยว

จากนั้นอีกไม่นานนัก รถไฟก็พอมาจอดสถานีมึนเช่น(มิวนิค) สถานีที่มีผู้คนที่นอกจากจะมากหน้าหลายตาแล้วยังหลายเผ่าพันธ์อีกด้วย อย่างว่ามันเป็นเมืองท่องเที่ยว  ที่สถานีมีน้องหนูนามาคอยรับและพร้อมอาสาพาเราเที่ยว แต่ด้วยปัจจัยหลาย ๆ อย่างเราจึงตัดสินใจไปเก็บข้าวของที่บ้านน้องแซนก่อน บ้านน้องแซนก็ดีใจหายอยู่ชั้นห้า กว่าผมจะยกลากเ้จ้ากระเป๋าเดินทางหนัก 25 กิโลขึ้นไปได้ก็เล่นเอาปอดแลบอยู่นานสองนาน

บ้านน้องแซนเป็นห้องแบบสตูดิโอ คือมีห้องนอน ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่นในบริเวณที่ไม่กว้างมากนัก แต่ได้เปรียบหน่อยที่เป็นห้องใต้หลังคา ทำให้ได้เปรียบพื้นที่ใต้หลังคาไป แต่ไอ้ความที่เป็นใต้หลังคาทำให้หลายส่วนเตี้ยกว่าส่วนสูงของหลาย ๆ คน สุดท้ายก็มีเ้จ้าตัวเล็กตัวเดียวที่หัวไม่โขกเพดาน เพราะต่อให้กระโดดก็ยังโขกไม่ถึง

หลังจากนัดแนะกันเรียบร้อยแล้ว  หนูนาก็พอเราไปเที่ยวมิวนิครอบสองมีหลงทางบ้างสองสามหน เจ้าตัวก็ยอมรับอย่างหน้าบานว่า “ก็มาที่นี่แค่สี่ครั้งเอง ก็หลงเป็นธรรมดา” ที่แรกที่ไปก็คือศาลาว่าการจังหวัดนั่นแหละ สถานที่ที่แขกไปใครมาก็ต้องไปกัน เนื่องจากมาเป็นครั้งที่สองก็เลยไม่ต้องรอดูตุ๊กตาเดิน (มันใหญ่และดูดีกว่าที่ปรากหลายเท่าได้) วันที่ไปอากาศดีคนเลยเยอะมาก ๆ

มีต่อ